Իրական պատմություններ

Բլոգ

Իրական պատմություններ

Թույլ էի, պաշտպանության կարիք էի զգում, սակայն որոշ ժամանակ անց ամեն ինչ փոխվեց

Երեխաներս նույնպես երես թեքեցին ինձանից, չէին թողնում ճաշ պատրաստել, լվացք անել, արդուկել հագուստը, հոգ տանել թոռանս մասին

Երեխաներիս չէի կարողանում կերակրել, ոչ աշխատանք ունեինք, ոչ գումար

Միայնության մեջ էի, իմ խնդիրների մեջ ճահճացած, ոչ մի լուծում չէի կարողանում գտնել

Ինձ շատ դժվար կյանք է բաժին հասել և մշտապես հետապնդել են դժվարություններն ու անհաջողությունները

Կիսուրս ամեն անգամ փնթփնթում էր, կարծես նաև նախանձում էր, որ ես ողջ եմ, իսկ իր որդին՝ ոչ

Հուսահատված էի, տխուր. ամուսնուս խնդրեցի, որ թմրանյութից ինձ համար էլ հավաքի և ներարկի` կտրուկ մերժեց, բայց...

Ինձ թվում էր, թե ամուսնուս ընտանիքն ինչ ասի, ես պարտավոր եմ անել

Չէի ուզում երեխա ունենալ հենց այդ մարդուց

Ամուսնուս զոհվելուց հետո անգամ կիսուրս չէր փոխվել և շարունակում էր նվաստացնել ինձ

Ես չէի կարող ոչ ոքի դիմել, քանի որ մտածում էի՝ կիմանան կարգավիճակիս մասին

Վաղ, թե ուշ կգտնվի այն հենարանը, որին կարող եք ամուր հենվել

Իմացա, որ առաջին երեխաս էլ է վարակված

Ամուսնուս մահն այդքան ծանր չեմ տարել, ինչքան երեխաներիս վարակված լինելու փաստը

Ես քաղցկեղ ունեի և պատրաստվում էի քիմիաթերապիա ստանալ, երբ երկրորդ ախտորոշումն արվեց` ՄԻԱՎ

Սեր և ամուսնություն, մահ և հուսահատություն

Լինում են հիասթափության և ընկճված պահեր, բայց սթափվում եմ և ինքս ինձ ասում եմ՝ ապրի՛

Ամուսինս հետազոտվեց ու նրա մոտ ՄԻԱՎ չհայտնաբերվեց